Turp pancarlarına geçen turp benzerliği, farklılıkların bolluğunu ortadan kaldırır; çünkü ilk göze batan biberli suyu ve kendine özgü krizi için öne çıkarken, ikincisi tatlı bir lezzet ve yumuşak bir dokuya sahiptir. Her ikisi de kendilerini salatalara ve dekapajlara veren kök sebzelerdir. Pancarlar çorbalarda kendi haline gelirken, turplar Asya esintili patates kızartması ve çeşnilerdeki ana malzemeyi oluşturur.
kredi: WGCPhotography / iStock / Getty Images Bir pazarda satılık turp.
özellikleri
Pancarlar Haziran ve Ekim ayları arasında bir mevsime sahip pazı ve ıspanakla aynı sebze ailesine aittir, oysa turplar brokoli ve hardal gibi diğer pirinçgiller sebzeleriyle daha ortaktır ve bir bahar bitkisi olarak ellerinden geleni yaparlar; Bununla birlikte, yıl boyunca büyümektedirler. Pancarın ayırt edici özelliği, tarihsel olarak bir boya olarak kullanıldığı gerekçelerinden biri olan canlı mor rengidir. Öte yandan turp beyazdan siyaha kadar değişir. Pancarlar yuvarlak, soğanlı kök sebzeler iken, turplar küçük ve yuvarlak veya uzun ve ince olabilir, Asya daikonunda olduğu gibi.
Hazırlık
Pancar hazırlamanın anahtarı, elleri ve giysileri lekeleyecek olan mor boya ile temas etmekten kaçınmaktır. Salatalarda kullanılmak üzere soyulmuş veya parçalanmış veya ince dilimlenmiş ham olmasına rağmen; Buharda pişirmek, kızartmak veya kaynatmak, yoğun tatlılık ve toprak lezzetleri üzerinde kapitalize olur. Pancar cildindeki oksalatlar, özellikle de meyve suyu sıkarken, bazı kişilerde tahrişe neden olur, ancak pişirme işlemi, cildin çıkarılmasıyla daha hoş olmasına rağmen, etkiyi nötralize eder. Bunun aksine turplar, genellikle, biberli lezzetleri ve gevrek dokuları için salatalarda çiğ olarak tüketilirler; Asya mutfağında, daikon salatalar, çeşniler, patates kızartması ve Kore kimchee ortak bir madde.
